Veronica Inside is nog steeds op televisie. Er wordt al weken niet meer gevoetbald, maar Genee, Gijp en Derksen blijven zitten aan tafel als de verkeersregelaars bij een grote wielerkoers die niet doorhebben dat de bezemwagen al lang gepasseerd is. De gespreksonderwerpen zijn verschoven van de zuinigheid van Advocaat naar de geldingsdrang van Ellie Lust en de persconferenties van Rutte.
René van der Gijp, doorgaans gaat zijn blik niet veel verder dan de mislukte aftrap bij Twente-RKC en vrouwenbillen hangend in een paal, had maandag een rake oneliner over de coronacrisis.
“Ik zal je zeggen, ouwe reus, het leven is van zijn vijf naar zijn twee gegaan.”
Dat klopt. Deze crisis heeft door het sluiten van veel gelegenheden en de thuiszitplicht de haast eruit gehaald. Het gejaagde is eraf, mensen nemen de tijd. Stappen even opzij bij het brood in de supermarkt. Er is ruimte voor een praatje. Gijp vindt dat prettig.
Ik ook.
Naast de enorme schaduwkant dat mensen op IC’s vechten voor hun leven en dat veel ondernemingen vrezen voor hun voortbestaan, voelt het teruggeschroefde tempo als winst.
Zeker met de zon erbij. Lukt het vandaag niet? Nou, dan maar morgen.
Door de crisis leven we nu allemaal een beetje op Aruba.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten