Dag 23

In het huisje van mijn ouders klinkt elke dag een aflevering van ‘Op volle toeren’. Tussen de borden van mijn vader en moeder en naast het flesje Maggi ligt mijn telefoon. Via youtube draai ik liedjes van The Sunstreams, Jantje Koopmans, Corry Konings en Vader Abraham. Al tijden dezelfde playlist, maar meneer Alzheimer maakt er elke keer een nieuw uitje van.
Op volle toeren, ook voor mij is het terugschakelen. Televisie was in die dagen zwart-wit, we tuinden erin tegen de Duitsers en we keken uit naar het Eurovisie Songfestival; toen nog een wedstrijd, nou ja, gewoon met liedjes. Van ABBA had nog niemand gehoord.
Mijn ouders lepelen hun soep op, terwijl ze naar Corry Konings luisteren: ‘Mooi was die tijd’. Mijn vader richt zijn blik op een vast punt op de vloer. Hij daalt diep af naar de onderste legplanken van zijn geheugen. Waarschijnlijk stoeit ie nu met zijn broers op de boerderij. Of zit ie in de feestzaal van ‘De Biekörf’, met een nauwkeurig gekamde kuif achter de meiden aan.
Tijdens het toetje probeer ik voor de gein een ander geluid: ‘Waterloo’ van ABBA. Opa reageert geïrriteerd. “Nee, een ander ploatje!”
Die moderne frèl moet ie niet.