woensdag 10 februari 2016

Tortilla's

Maar het werd dus Hector Moreno. Jongste liep zondag samen met de Mexicaan het veld op voor de wedstrijd FC Utrecht-PSV. Hun ontmoeting was zoals die hoort te zijn: kort en krachtig. In de spelerstunnel, als laatste in de rij meelopers, zag jongste de centrale verdediger naderen. Nadat Moreno het koord van zijn broekje had gestrikt, keek ie jongste aan, greep zijn knuist en sprak met zacht Spaanse tongval, die bij het Mexicaanse engelengezicht paste als sentiment bij een lied van Hazes, zijn welkomstwoord:
"Hoi."
Jongste counterde direct: "Hoi", waarna ze als vrienden voor het leven de Galgenwaard binnenstapten. Weggestopt in een vak nabij een cornervlag liet ik de camera inzoomen om de wandeling vast te leggen. Dat ik daarin niet alleen stond, bleek uit de regen aan appjes vanaf het thuisfront, waar met fototoestel en videocamera zijn moeder, zijn broer, opa, zijn nichtjes, zijn oom en de goudvis rondom de Fox Sports beeldbuis zaten. Hun berichten gaven er duidelijk blijk van dat het hoogtepunt van deze match wat hun betreft al vóór de aftrap was gevallen en varieerden van 'hij is in beeld!' tot het iets minder hysterische 'we eten straks friet'.
Jongste, na tien minuten weer met me herenigd bij de cornervlag, was minder mededeelzaam. Zijn aandacht ging meer uit naar Santiago Arias die voor PSV scoorde en op mijn herhaaldelijk gestelde vraag hoe het was geweest, kreeg ik hetzelfde antwoord als na een doordeweekse schooldag: "het was leuk."
Die zwijgzame houding hing nog steeds als een onheilspellende wolk boven jongste toen hij enkele uren later zichzelf, bij de herhaling van Studio Sport, in de spelerstunnel zag staan in afwachting van de hand van Moreno. Zijn lippen krulden minzaam, precies zoals ze kronkelen bij het maken van een prachtige goal op FIFA 15 of bij de aanblik van een reuzenmergpijp, zijn lievelingskoek. Maar verder zweeg ie in alle talen.
Welke impact het avontuur in de Galgenwaard op hem had gehad, bleek een dag later aan tafel. Op zijn hoede bekeek hij het nieuwe gerecht dat zijn moeder hem voorzette.
"Wat is dat?" vroeg ie, als een boer die in de stad voor het eerst de metro open ziet glijden.
"Wraps met gehakt, kip en tomaat," zei oudste, "het is Mexicaans!"
Meteen stapte jongste in: "Mmm, lekker!"