maandag 27 april 2020

Dag 44

Koningsdag was rustig, dit jaar. Nu eens géén optreden van Dries Roelvink in een oranje pak en een mal hoedje. Geen vrijmarkt met versierde cupcakes, schminktafels en oude strips van Suske en Wiske. Om de dag toch een feestelijk randje te geven maakten we van het avondeten een gezamenlijk project. Mijn vriendin en ik zouden het toetje verzorgen. Oudste en Jongste mochten het hoofdmenu kiezen. De onderhandelingen verliepen zo:
“Zullen we het googelen?”
“Wat?”
“Nou, ‘ovengerecht’ of zo.”
“Kan ‘pastamaaltijd’ ook?”
“Ja, probeer maar.”
“Met lange ij.”
“Zo. Die zijn er veel!”
“Misschien spinazielasagne?”
“Ik lust geen spinazie.”
“Popeye wel.”
“Wie is Popeye?”
“Een zeeman. Macaroni met kipballetjes?”
“Mama eet geen vlees. Waar woont ie? Nacho’s dan?”
“Oh ja! Nee, geen nacho’s. Hij woont in een strip.”
Tarantino maakt oscarwinnende speelfilms rondom zulke dialogen. Uiteindelijk viel de keuze op een tonijn-mozarella-ovenschotel. De jongens vertrokken naar de Jumbo voor de nodige ingrediënten en gingen daarna aan de slag met pot en pan.
Hun moeder en ik konden met de beentjes omhoog. Vanuit de keuken klonk een vreemde symfonie van fornuisgekletter en ovengezoem, vermengd met opnieuw opmerkelijke dialogen.
De cheesecake aan het einde was in orde, de ovenschotel best okay, maar vooral door de volledige afwezigheid van Roelvink-gekkigheid was de koningsdag best te verteren.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten