Beste lezers,
De persconferentie van gisterenavond is bij ons pap aangekomen als een linkse directe van Badr Hari. Baf! Op de kin. Hij ligt nu op de bank bij te komen met een nat washandje op zijn hoofd. ”Tot 1 juni …. nóg 41 stukjes ….”, prevelt ie steeds. Wat een drama-queen, met zijn woordjes en zijn zinnetjes. Alsof het zo zwaar is, zo’n verhaaltje schrijven. In groep 5 kunnen ze het ook. En als het nou allemaal waar was. Boer Geert in zijn cappuccino? Ammehoela! Een smiley, dat was het. En dan nog met één oog.
Maar goed, het is eigenlijk prima te doen, dat thuiszitten. We hebben wifi. Het vervelende is alleen dat gezeur over opruimen en zo. En over huiswerk. Ons pap krijgt zelf ook thuis les van Fontys, maar dan valt ie in slaap. Heeft ie al verteld wat voor cijfer hij voor het tentamen van dat vak haalde? Een 5! Nee, dáár heeft meneer het niet over in zijn stukjes.
Nou, we moeten gaan. De patiënt roept weer om een fris washandje. Met zijn vals sentiment. Die krijgt voorlopig niets op papier.
Zorg dat jullie het wel volhouden, mensen! Op 1 juni kijken we weer verder.
De groeten (ook van ons mam),
Oudste en Jongste
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten