Topografie

We keken met zijn vieren naar Studio Sport, voor de jongens de afsluiting van het weekend. Jongste zag Ajax zwoegen tegen Cambuur.
"Wordt dit in Cambuur gespeeld?" vroeg ie.
"Cambuur is geen stad. Ze spelen in Leeuwarden," zei oudste. Hij heeft wel eens een atlas op schoot. Jongste dacht na. Dit was nieuwe informatie. 
"Groningen, dat is toch wel een stad?" Hij richtte zich tot zijn broer.
"Ja," zei oudste.
"En Utrecht en ADO Den Haag?"
"Ook."
"En Gowètiegels?"
"Die zijn genoemd naar vogels. Roofvogels. Die hebben ze ook bij Vitesse, in Arnhem. Dat ligt in Gelderland," zei oudste. Ik vond dat ie goed op de hoogte was. De televisie toonde inmiddels de samenvatting van PSV tegen FC Utrecht. Het hoofd van Ji Sung Park kwam in beeld.
"Komt Park uit Polen?", vroeg jongste. Ik vond het een mooie combinatie, maar oudste moest nu passen. Hij keek vragend naar mij.
"Nee, uit Korea," zei ik, "een heel ver land."
"Ligt Korea naast Gelderland?"
"Nee, dat is een provincie," legde oudste uit, "een stukje van Nederland."
Jongste zuchtte zwaar. Dit viel niet mee, zo'n uurtje Studio Sport. De wereld was in zijn hoofd een warboel, maar hij werd gered door zijn moeder.
"Kom jongens, naar bed," zei ze toen Tom Egbers de uitzending afsloot, "morgen moeten jullie weer naar school."
Het gezicht van jongste klaarde op. School? Dat is vier straten verderop. Voorlopig vond hij dat ver genoeg.