zondag 1 december 2013

Sierd

De vroege uitzending van de Europa League liet zijn sporen na. Tijdens het partijtje kozen de jongens ineens voor AZ. Na zijn eerste doelpunt liep oudste weg met wilde armgebaren. Precies zoals hij Gudelj had zien doen na zijn goal donderdag tegen Maccabi Haifa.
"Mooie pass van Orties!" riep jongste erbij. 
"Je moet niet zeggen Orties," verbeterde oudste, gezegend met taalgevoel, "het is Ortief!" 
Ik huiverde.
Sierd de Vos, de commentator-cabaretier die de naam van AZ-middenvelder Celso Ortíz consequent uitspreekt met het tongpuntje tegen de boventanden, was ons leven binnengedrongen. 
"Ortief," oefende jongste, "Tjelso Ortief!"
Het partijtje werd hervat, maar door het tongetje van Sierd moest ik terugdenken aan Herman Kuiphof. Sören Lerby en Frank Arnesen speelden in de jaren zeventig al enkele seizoenen voor Ajax, toen Kuiphof tijdens Studio Sport het ineens had over Leerbuu en Ornessen. Kuiphof sloot zich ineens aan bij de uitspraak zoals dat in Denemarken gebeurde. Een principe dat gelukkig een vroege dood stierf; de Denen bij Ajax werden snel weer jongens van de gestampte Hollandse pot. Tussentijds kreeg Frank Snoeks het nog wel eens Portugees op de heupen als Luis Figoe aan de bal was, maar lang bleef die gekkigheid op een plank in de kelder liggen, totdat De Vos het daar afstofte en besloot om zijn tong tegen zijn gebit te laten slissen.
's Avonds, bij het avondeten, zat jongste met ongewassen handen aan tafel.
"Dat is vies!" zei zijn moeder.
"Dat is vief!" herhaalde oudste. Zijn tong perste zich tegen alles wat het vinden kon.
Ik zuchtte. Dit kon wel eens een lang seizoen gaan worden. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten