Sportgala

Okay, Epke Zonderland is de sportman van het jaar 2013. Laten we eerlijk wezen; als je de Cassina-Kovacs-Kolman achter elkaar kunt uitvoeren met het kapsel van Sjoukje Dijkstra, komt die titel je gewoon toe. Ik heb het wel eens geprobeerd, hier in de achtertuin. De schommels van het stellage gehaald en dan lekker even doorzwaaien om tempo te maken, loslaten en aanzetten voor een salto met een hele schroef. De landing, half op de barbecue en tussen de hortensia's, kostte me drie dagen ziekteverlof en een nieuw bovengebit.
Arjen Robben lijkt me ook niet het type voor de reuzenzwaai. Toch zat hij, als genomineerde, keurig op de eerste rij naast Epke. Het was een prachtig beeld; Robben driftig rondkijkend naar mogelijke vluchtelementen, maar toen had Dione het gala al gestart.
Een voetballer met een vlinderstrikje, dan moet ik sowieso altijd even gniffelen. Alsof Frans Bauer in Blaricum ineens het woord neemt op een partijcongres van de VVD. Arjen Robben, dat is een jongen uit Bedum die voor Bayern München voetbalt. Dat betekent doordeweeks op de training luisteren naar de grillen van Guardiola. Daarna in spijkerbroek en een jas van Tommy Hilfiger de kinderen uit school halen en 's avonds op de bank kijken naar een film met Katja Schuurman en The Voice of Holland. Geen sex voor de wedstrijd. Dat bewaar je voor de zaterdagavond, na de winst op Hannover of Nürnberg. Het is het hoogtepunt van de week voor een willekeurige Nederlandse voetballer. In de slaapkamer fluistert een vrouw in lingerie het commentaar van Hans van Zetten in je oor:
"En hij staat!"
Dichterbij de titel sportman van het jaar zal een voetballer nooit komen.