Tijdens de WK-loting lieten ze er geen misverstand over bestaan. In Manaus, speelstad in een verre Braziliaanse uithoek, moest je niet verzeild raken. Manaus, het klonk als een duistere plek. Na twee dagen woest voor je uit kappen door de jungle, doemt de nederzetting voor je op. Een oneindige wirwar van straatjes met krakkemikkige huisjes, opgetrokken uit karton en golfplaten en dan het stadion. Een weiland waar overdag twee geiten en een os met drie poten grazen met aan vier kanten houten bankjes. Getimmerd door magere mannetjes die Felipe en Jesús heten. Felipe heeft een bochel.
"Daar moet je niet terechtkomen," zei Arno Vermeulen.
Maar Manaus, dat werd het niet. Het Nederlands elftal komt goed weg met wedstrijden in Salvador, Porto Alegre en Sao Paolo. Arjen Robben liet door de telefoon weten dat ie uitziet naar de hereniging met Iker Casillas. Jack en Van Gaal zeiden dat we opgelucht adem konden halen: we kunnen in Rio blijven.
Zo'n loting voor een WK, dat is sowieso geen sinecure. Voordat Oranje uiteindelijk in groep B belandde waren Pelé, een dikke zangeres, Zinedine Zidane, een dansgroep die een wedstrijd uitbeeldde, Geoff Hurst, veel filmpjes met leuke plekjes, een oude man met een wandelstok en baas Blatter gepasseerd. Het programma werd feilloos aan elkaar gepraat door twee tietjes met veel haar. De FIFA had goed nagedacht over wat mannen bezighoudt.
"Sexy voetbal," zou Ruud Gullit zeggen.
Met Ruud Gullit is het bruggetje naar Nelson Mandela zo gemaakt. Onwrikbaar beeld: Mandela met de glimlach van een kind achterop een golfkarretje op het WK van 2010 in Zuid-Afrika. De gekkigheid bij de loting vier jaar later bleef hem gelukkig bespaard.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten