Verbroedering

In Oostenrijk zitten we in een skigondel op weg naar een Alpentop. Oudjaarsavond hangt aan vele oogleden en rommelt her en der met maagzuur. Tegenover ons zitten twee Duitsers. Konditorei Willi Kupfernagel, Hamburg staat in sierletters op hun jassen.
De ene heeft lang blond haar. Hij lijkt op Hans Klok. Helemaal als ie het raampje opent en een frisse bergwind door zijn lokken laat waaien. Een duinkonijn dat uit zijn rugzak springt, het zou geen verrassing zijn. 
"Ollie, wo ist der Bernd?" vraagt Klok aan zijn dikke buurman. Ollie is de banketbakker die de gebakjes in de Konditorei voorproeft.
"Bernd ist gestern gestürzt am Pisten. Muskelfazeriss," zegt Ollie.
Prachtig woord. Muskelfazeriss. Het trekt een luik open naar oude zaterdagavonden met Die Sportschau op de ARD. Dat ringbaardje:
"Ein Zitterspiel am Betzenberg."
"Die Hannoveranen brauchen die Pünkte."  
"Muskelfazeriss für Klaus Fischer."
De banketbakkers zien niet dat ik opgewonden door een ver verleden googel. Klok richt zich opnieuw op Ollie.
"Möchten Sie da oben am ersten ein Schoko?" vraagt ie.
Dan houd ik het niet meer.
"Ja, toll! Ein Schoko mit Sahne!" schreeuw ik uit, waarna alle Sportschau-klassiekers eruit knallen. "Fabelhaft! Ein Superspiel der Borussen!" Ik loop leeg als een ballon op een kinderfeestje. "Glanzparade der Torwart! Fostenschuss von Jürgen Grabowski! Das Ungeheuer macht ein Supertor!"
In de gondel valt een pijnlijke stilte.
Klok sluit geschrokken het raam en mijn vriendin kijkt me aan met de blik van Maxima na een uitglijder van Willem-Alexander, maar Ollie geeft geen krimp. 
"Das Ungeheuer? Horst Hrubesch, das war ein Riesenspieler," zegt ie rustig. Alsof ie een aardbeiencoupe van slagroom voorziet. Het ijs in de cabine is in ieder geval gebroken. We wisselen in razende vaart onze speerpunten uit. In vogelvlucht: de wreeftrap van Wolfgang Overath, Heino, de kin van Martin Jol, Harry Decheiver, marsipulami's, Frau Van der Vaart, Arjen Robben, de DFB-Pokalfinale van '89. Het hoofdstuk Louis van Gaal is net aangesneden als de gondel het eindstation bereikt. Samen tellen we de bergtoppen. Daarachter liggen nieuwe voetbalavonturen, het WK lonkt. Hans Klok tovert een verrassende winnaar uit zijn rugzak, nu wel:
"Die Niederlände, genau."
Een kwartier geleden wisten we niet van elkaars bestaan, nu gaan we gezamenlijk op de foto als het team dat de WK-finale heeft gewonnen. Alleen het confettikanon ontbreekt. Ollie, de banketbakker uit Hamburg, Hans Klok en ik; we duiken gebroederlijk het nieuwe jaar in.


Voor iedereen: veel voorspoed in 2014!