zondag 26 januari 2014

Nek

"Mag ie nog 'ns op acht-één-negen?" vroeg jongste.
Omdat de gasten aan de tafel van Matthijs weinig boeiden, zette ik het scherm met een paar drukken op teletekst 819. De tussenstand in de eredivisie. Jongste ging twee stappen van de televisie staan, de benen gespreid, één arm over zijn buik, een vuist ondersteunde zijn kin. Hij staarde naar de ranglijst zoals Joost Zwagerman naar een schilderij van Marc Chagall. Alsof ie ineens een hoofd in de wolken ontdekt. Of nog erger, een zwevende koe.
Ik schrok er een beetje van.
Wat was hier aan de hand? Had ik even niet opgelet? Was voetbal een nieuw vak op school en had ie morgen een toets over het linkerrijtje? Jongste vertrok geen spier, alleen zijn ogen rolden over de cijfertjes. Hij leek verdorie op Russell Crowe in A beautiful mind. Kreeg jongste ook beelden door over een onheilspellende toekomst? Ontdekte hij ook een wereldwijde samenzwering in het aantal gewonnen wedstrijden van de Eagles en het doelsaldo van AZ? 
Minuten verstreken. Ik verdween naar de keuken voor een kopje koffie, maar bij terugkomst in de huiskamer was er niets veranderd. Ik las de zaterdagkrant, schilde de aardappelen en streek boven de bonte was. Toen ik beneden kwam stond jongste nog steeds als bevroren.
"Zullen we wat gaan doen? Straks krijg je nog kramp of een stijve nek," vroeg ik bezorgd. Ineens draaide ie zijn hoofd in mijn richting.
"NEC? Staan onderaan. Negentien gespeeld, achttien punten. Vier gewonnen, zes gelijk, negen verloren. Tweeëndertig goals voor, vijftig tegen."
Triomfantelijk keek ie me aan. Ik twijfelde geen moment, direct ingeschreven voor een pubquiz.

2 opmerkingen:

  1. Ja ja,
    'schilde de aardappelen en streek boven de bonte was'.
    Nee maar echt Pieter,... UBERHAUPT, jij schilt en strijkt?


    BeantwoordenVerwijderen