donderdag 14 maart 2013

Matchfixing

Okay, het was ook niet zonder risico. Palacio, de spits van Inter Milan kwam zelf met het idee. Een paar jaar geleden stond hij ineens naast me in Genua, op een congres over kaas. We bleken van dezelfde schimmelkaas te houden: 'Cuesa di Cane'. Sindsdien trekken we met elkaar op. Hij struint met mij over marktjes in Milaan, ik laat hem boerenkaas uit Brabant proeven. Vorige week, ineens een sms'je.
"Problemen. Ik scoor te weinig en we moeten tegen Spurs," schreef ie.
Daar wist ik wel wat op. "Geen punt, Rodrigo. Ik ga je helpen," antwoordde ik. We kozen voor een satellietverbinding. Ik kon gewoon op de bank blijven zitten, een zendertje werd met een snoertje aan het achterhoofd van Palacio geplakt. 
Nu was het zaak om geduldig te blijven. Ik wachtte tot de 52e minuut. Cambiasso had de bal. "Nu!" schreeuwde ik in mijn telefoon. Op tv zag ik hem keurig uit de rug van Gallas lopen en de 2-0 binnen schuiven. Inter kreeg prompt het geloof terug. 
Maar nog vóór de verlenging ging de telefoon. Een strenge meneer wilde weten waarom ik met Palacio communiceerde en voor welk syndicaat ik werkte en dat het afgelopen moest zijn. Interpol, veronderstelde ik. Maar het was een belchinees. 
Hij zat in de krullen van Adebayor.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten