Eindsignaal

Het is een mooie bal, een nieuwe. Met de sterren van de Champions League erop. Jongste laat hem alle hoeken van de kamer zien. Dribbelt om de eettafel heen, haalt hem bij de buffetkast onder zijn voetzool door en maakt een sliding bij de kamerplant. Het glijdt lekker, in zijn pyjama op de houten vloer. Jongste geeft zelf commentaar bij de wedstrijd.
"Mooie goal van Barcelona."
"Door de benen van Van Bommel."
"Gave pass van Pekswolle!"
"Messi scoort!"
Aan tafel, gebogen over de voorpagina, word ik meegezogen in zijn fantasie. Vanuit mijn ooghoek zie ik hem opnieuw de bal tegen de achterdeur plaatsen. Op zijn knieën glijdt ie richting de bank. Hij wijst op zijn rug. Er staat een dino op.
"Koekoek!" Ik doe ook een duit in het zakje.
Hij is ver weg, jongste. Er zit veel volk, er wordt met vlaggen gezwaaid, ze scanderen luid zijn naam. Ineens een dwingende stem van boven. "Laatste keer! Douchen!" Zijn moeder.
Met een zucht gaat hij de trap op, op zijn rug laat ook dino zijn pootjes hangen. Half onder het gordijn blijft ie zielig achter, de nieuwe Champions Leaguebal. In alle rust richt ik me weer op de voorpagina. Verrassend, hoe snel zo'n stadion leegloopt.