zondag 17 november 2013

Berenlul

De man wist het allemaal zeker. Samen hingen we op een hangtafel in de snackbar. Hij wees naar de televisie aan de muur, waarop een samenvatting van Oranje te zien was.
"Da's lekker. Oefenen tegen Japan op de vroege middag. Normaal liggen die gasten nog in bed." Hij droeg een blouse en een colbert. Met veel moeite hielden ze een bolle buik binnenboord. Voorzichtig nam hij een hap van zijn goulashkroket.
Op tv profiteerde Van der Vaart van een verdedigingsfout. Behendig tikte hij de bal over de keeper.
"Nou, knap hoor, Rafaël. Scoren voor een leeg doel. Thuis heeft ie ook gescoord, hoor ik. Bij Sabia. Da's lekker!" Met de rug van zijn hand veegde de man een drop ragout van zijn bovenlip. 
"Ed, doe mij nog een kroketje. En een berenlul."
Op het scherm draaide Arjen Robben zich vrij. De bal draaide fraai in de bovenhoek. Het gezicht van Robben kwam close in beeld.
"Nee, da's lekker. Die Robben lijkt op de Mastino van mijn buurman. Wat een hondenkop heeft die gozer, joh!"
De tirade was nog lang niet voorbij. Lens moest lekker terug naar Siberië, Ron Vlaar was nog trager dan zijn schoonmoeder en Cillessen moest die bal gewoon hebben. Daarna kwam de tegenstander aan de beurt. Het begon met het blonde haar van Honda, maar al spoedig ging het over Tokyo, sushi en de onbetrouwbaarheid van zijn Mitsubishi. 
Inmiddels had ik mijn frietje op. Ik zette het bakje op het hangtafeltje. In het zijvakje zat nog veel mayonaise. Precies op dat moment keerde de man met zijn nieuwe snacks terug bij het tafeltje en wilde hij zijn hanghouding weer innemen. De arm landde precies in mijn zijvakje. De klaagzang stopte meteen. Ed, ikzelf en de man in het colbertje, we staarden allemaal naar de elleboog, waaraan nu een grote goudgele huig hing. Het was Ed die de stilte verbrak. 
"Nou, da's lekker," zei hij droog.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten