Verdwaald

Zou Ji Sung Park weet hebben van Friese weilanden? Heeft hij ooit een lange rij knotwilgen gezien, half hangend over een sloot met kikkerdril? Heeft ie zich ooit gewaagd aan een glas Beerenburg?
In het stadion van Cambuur keek Park om zich heen als een pinguïn in het centrum van Dordrecht. De Zuid-Koreaan veroverde met Guus Hiddink ooit de wereld. Nu stond hij op een winderig veld in Leeuwarden, waar achter de cornervlag een opvallend reclamebord hangt: Spoelstra zonwering, voor al uw zonwering.
Het was een prachtig schouwspel. Ji Sung Park, uit bij Cambuur. Zo verzorg je de aanvoer in Old Trafford naar Robin van Persie, zo sta je ineens oog in oog met Michiel Hemmen, cultheld in Friesland. Op vrije avonden trekt de bonkige spits van Cambuur zich terug in een schuurtje. Bouwen aan zijn eigen skûtsje.
Je kon het van zijn Aziatisch gelaat afschrapen, Ji Sung Park begreep niets van de wereld waarin hij verzeild was geraakt. Het eerste doelpunt kreeg hij nog mee, bedeesd wrong hij zich in de kluwen rond Bruma. Bij Locadia's winnende staarde Park smekend naar de dug-out; hoe vond hij de uitweg in deze vreemde mist?
Het hoogtepunt moest toen nog komen. Het handen schudden na afloop. Je zag ze elkaar naderen, Park en Hemmen. De twee uitgestoken handen vormden werelden die in elkaar grepen. Dan de blik in elkaars ogen. Die ene seconde. Het was alsof een Koreaan op de Bonkevaart naar de overwinning gleed.