We gingen er eens goed voor zitten. Slovan Liberec tegen AZ met commentaar van Sierd de Vos. Daar kan geen reisprogramma van Floortje Dessing tegenop. Het begon al met de linksback bij de Tsjechen, Fleisman.
"Die van de treintjes," zei Sierd.
Vervolgens begon De Vos met een beschrijving van de omgeving. Terwijl Beerens enkele voorzetten aansneed en Gouweleeuw zich vastbeet in de spits van de tegenstander, gleden we in een comfortabele coupé met fluwelen zitting een vallei binnen. Tegen de helling zagen we een bos.
"Daar leeft de huamsîk," vertelde Sierd, "een spechtachtige vogel die zijn veren wast in het avondlicht van de Donau."
We werden prettig gehypnotiseerd. Het geluid van het treinonderstel dat ritmisch over de rails denderde, de stoomfluit van de machinist en de zalvende stem van De Vos die meldde dat we Rùstici naderden. Een voorstadje van Bratislava, waar alle mannen na de werkdag samenkomen in een dranklokaal en elkaar met vlakke hand in het gezicht slaan, voordat ze er een voclavá op drinken, een witbier uit de streek met extract van de witte steenuil.
Het was zelfs mooier dan Rail Away.
Mijn vriendin zakte weg in een heerlijke waakslaap. Oudste pakte de atlas erbij, jongste vroeg of zijn zwembroek meemocht. Op televisie kreeg Fleisman een schop van Ortiz.
"Fleisman ontspoort," zei Sierd.
Verder overleg was overbodig: dat wordt Tsjechië deze zomer.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten