Les

In de jaren van Bergkamp liepen veel fans in een Arsenal-shirt met rugnummer 10 naar Highbury. Onder dat nummer stond slechts één woord: God. Om hun oude sterspeler te eren, werd dit weekend voor het nieuwe Arsenal-stadion een standbeeld onthuld. Nog één keer plukte Bergkamp de bal magistraal uit de lucht, nu in brons.
Ik vond het tijd voor een geschiedenisles.
Terwijl onze zonen loom in de bank hingen, startte ik een filmpje op Youtube. Ik zette het geluid wat harder, het lokte de jongste.
"Wat doe je?" vroeg hij.
"De vraag is wat die speler doet," antwoordde ik.
We keken naar de beelden uit 2002. Bergkamp betoverde Nikos Dabizas aan de rand van het strafschopgebied in het stadion van Newcastle United. Onze jongste zoon keek met opgetrokken wenkbrauwen naar mij.
"Hè? Hoe doet ie dat?"
Ik startte het filmpje nog een keer. En nog een keer. Elke keer opnieuw zagen we hoe Bergkamp het onmogelijke mogelijk maakte. Jongste drukte daarna  zelf zijn vinger op het driehoekje. Dit was het moment om wat voor mezelf te gaan doen en jongste even alleen te laten met Dennis. Sommige lessen lopen vanzelf. Vanuit de keuken hoorde ik de commentator zichzelf steeds herhalen: "Brilliant goal!"
Na een paar minuten zag ik hem naar buiten glippen, jongste. Onder zijn arm klemde ie een bal. Ik zette mijn kopje koffie op het aanrecht en volgde hem naar buiten. Op de inrit was een Dabizas nodig.