Verzamelen voor een uitwedstrijd, geen mooier moment dan dat. De opwinding voor het onbekende, de reis naar een ver oord aan de einder waar het gras een diepere tint heeft en een bal op de paal anders klinkt. De hunkering naar een goed resultaat. Voor vertrek is alles nog mogelijk.
Op zaterdagochtenden, vele jaren terug, trok ik mijn vader een half uur voor de vertrektijd al aan zijn jas. Te laat komen was geen optie. Daar stonden we dan, 25 minuten te vroeg op het verzamelpunt, Café-Zaal-Biljart Miet van Bommel, ook voor bruiloften en partijen. Het dorpsleven vulde de wachttijd. Schele Henkie die na een wilde nacht dronken over het trottoir waggelde, buurman Jansen die voorbij fietste met aan het stuur twee tarwe en één wit en aan de overkant zag je tante Annie. Bij electronicazaak Van Eekert struikelde ze onhandig met een nieuwe schemerlamp naar buiten.
De voetbaltas met daarin je kicksen, een handdoek en een frisse onderbroek, het stond als een stille kameraad aan je voeten. Uit naar Reusel, voor een wedstrijd tegen hun pupillenteams, de Leeuwen of de Panters. Zo voelde het ook, als een spannende safari naar een ver land. Die heerlijke huivering voor het ongewisse, in je maag borrelde de pindakaas angstig omhoog.
Afgelopen zaterdag verzamelde F9 zich voor de eerste uitwedstrijd bij de nieuwe opstapplaats, gemeenschapshuis Den Herd. Geen geworstel met schemerlampen en vers brood; de pupillen klonterden samen voor een poster van Jandino Aspiraat, try-out op een vrijdagavond in oktober.
Dat is toch anders.
Jongste schurkte tegen me aan. "Ik moet naar de wc, papa." De spanning woekerde door zijn darmen. Het team stuiterde sowieso. Nerveus geduw. De ontembare energie die hen als een zweep over de stoep joeg. Maar de opwinding was bij één persoon zichtbaar het grootst. Prachtig, dat drentelen. Het trappelen om op pad te gaan, de zucht naar Het Grote Avontuur. Het was allemaal zo herkenbaar. Mijn vriendin zag het ook.
"Kun je het nog aan?" vroeg ze, terwijl we in de auto stapten.
"Ternauwernood," zei ik met een trillend stemmetje.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten