Ziekte van Hub

Deze namiddag is Gertjan Verbeek gesignaleerd bij een onbewoonbaar verklaard boerderijtje in Oude-Wetering. Hij stond in een blauwe overall te sjorren aan een betonmolen. Volgers van het Nederlandse voetbal weten dan genoeg: Verbeek is weer ergens de laan uitgestuurd.
De ex-coach van AZ met een nieuw boerderij-project, het levert prachtige beelden op. Grote zakken cement, stenen en vuisthamers verdwijnen in de bouwval. In zijn eentje draait Verbeek het cement, rauw stuct hij de muren en brengt met blote handen nieuwe bielzen aan om het doorgezakte plafond te stutten. Uit de openstaande ramen waait af en toe een krachtterm: 
"Slapjanussen!"
"Verwende krengen!"
"Stelletje amateurs!"
Gertjan Verbeek is een aparte vogel. Hij heeft geen hippe coupe zoals Phillip Cocu. Je zult hem niet snel zien bij kapsalon Jeròme & Antoine, ook voor mannen. Ook op warme zomerdagen kiest hij voor een hoofd met verdord stro, waar Friese werkpaarden spontaan een hap uit nemen. Het extreme brandgevaar neemt hij voor lief.  
Verbeek is een oer-Hollandse jongen, maar je zult hem niet zien op één of andere akker met een potje Hak in zijn hand. Rode kool vindt hij voer voor journalisten die stomme vragen stellen en Feyenoord-trainers die op verkeerde treinen springen.
In zijn boerderij in Oude-Wetering vervloekt Verbeek in stilte iedereen die niet mee wil in zijn beleving vol inzet en zelfopoffering. Eenzaam en verlaten lijdt hij aan de Ziekte van Hub.
Heel veel ambitie, maar geen club.