Met de verbetenheid van een team dat in blessuretijd alsnog de gelijkmaker wil forceren, stortten oudste en zijn moeder zich in de keuken op een kiekeboe-cake. In een oogwenk verwarmde de oven zich vóór en stond het meel, de basterdsuiker en een cakevorm op tafel.
"Wat is dat, een kiekeboe-cake?" vroeg ik.
"Een cake met een verrassing als je hem open snijdt," zei oudste.
In de huiskamer speelde jongste Online Soccer Manager op de computer. Doordat het gehele gezin druk bezig was, zapte ik op de bank verveeld langs alle 173 televisiekanalen. Ik bleef hangen bij Fox Sports, waar een herhaling getoond werd van Manchester United-Chelsea, een wedstrijd die in het weekend al plaatsvond. De stadiongeluiden lokten jongste.
"Wat? Speelt Manchester nu? Cool! Doet Van Persie mee?"
Doordat jongste naast me op bank schoof en de beelden als een onverwacht cadeautje uitpakte, hield ik de eindstand voor me. Terwijl vanuit de keuken een lekkere geur onze neusgaten kriebelde, kroop jongste steeds verder in het televisiescherm, waar Manchester met zichzelf worstelde en Chelsea via een hoogopspringende Drogba arrogant de leiding nam.
Het was tegen het einde van de wedstrijd, jongste gaf geen cent meer voor de kansen van Manchester, dat oudste trots de kamer binnen kwam lopen. In zijn handen droeg hij de gebakken cake en een mes.
Gretig zette ik het mes in de lekkernij. Ademloos volgden oudste en mijn vriendin de bewegingen. Zou de verrassende vorm van binnen gelukt zijn? Net op dat moment knalde Van Persie in de rebound de gelijkmaker binnen. Old Trafford ontplofte en ook jongste sprong opgelucht van de bank.
"Kiekeboe!" zei ik.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten