donderdag 14 augustus 2014

Adamskostuum

Jongste ging met zijn moeder naar de markt. Doordat er een kraampje stond met goedkope voetbaltricotjes kwam ie terug met een Nederlands elftalshirt van Robben over de schouders. Trots kwam jongste voor me staan. 
"Zo! Dat ziet er goed uit!" zei ik.
Maar die bevestiging had ie niet nodig. De rest van de dag liep jongste door het huis als een buitenspeler die de verdediging van Spanje met gemak aan flarden speelt. En die van Chili en Costa Rica erbij. De postbode, de buurvrouw, de man die het gas kwam checken: steeds zorgde jongste ervoor dat zijn Robben-shirt goed in beeld kwam.
's Avonds, tijdens het avondeten, kwam zijn geluk abrupt tot stilstand. Er spatte een grote drubbel jus op zijn borst, precies op de staart van de Nederlandse leeuw. We bespraken net de vakantiebestemmingen van vrienden en bekenden.
"Een klasgenootje is naar een nudistencamping geweest," zei oudste, nadat de schade op het voetbalshirt was hersteld.
"Wat is dat?" Jongste wilde er meer van weten.
"Daar loopt iedereen naakt over de camping."
"Wat!?" Jongste keek alsof het Nederlands elftal ter plekke werd opgeheven.
"Ja, in je blootje," zei oudste, "ook in de kampwinkel."
Dit moest zijn broer even verwerken.
"Zullen wij dat volgend jaar dan ook gaan doen," vroeg ik, "naar de nudistencamping?"
"Echt niet!" antwoordde jongste resoluut. 
Licht verbaasd vroeg zijn moeder waarom ie niet in blote billen over de camping wilde, maar zijn antwoord zag ik van verre aankomen:
"Dan kan ik mijn shirt van Robben niet dragen."

Geen opmerkingen:

Een reactie posten