Worst

Als Georgios Samaras het songfestival kan winnen, dan is er alles mogelijk. Royston Drenthe terug naar Real Madrid, Umberto Tan met haar, Kees Luijckx wint een kopduel, een fusie in Limburg, een originele zin van Van Peperstraten, promotie voor Sparta. Op het Kasteel kijken Jules Deelder en Hugo Borst deze dagen hoopvol naar Nordin Boukhari, een speler die meer worsten scoort dan doelpunten. Ik geef het je te doen, als 16e eindigen in de Jupiler League, maar via de nacompetitie schaamteloos de Eredivisie binnen denderden.
"Yo, daar zijn we weer!"
De winst van de spits van Celtic op die scharrelkermis in Kopenhagen opent alle deuren. Ook die van het WK in Brazilië. Ik sluit niets meer uit. Costa Rica, een land vol zwaarbebaarde worstendraaiers, laat Italië en Uruquay de hielen zien en stoot door naar de laatste vier. Ook in het hoofd van Louis van Gaal moet inmiddels een storm woeden. Niets is te gek, zo leerde de zege van Oostenrijk. Het strijdplan met Robben en Van Persie als speerpunten, het kan zo in de prullenbak. De sleutel, zo weet de bondscoach nu, zit hem in het bizarre, het onverwachte. Ook Louis gaat gek doen. In Brazilië laat Van Gaal de goals niet maken door Van Persie (te broos), Dirk Kuijt (te oud) of Huntelaar (te eigenzinnig). Het is een spits uit Overijssel die ons door de poulefase leidt. Het is de midvoor van Go Ahead Eagles die Nederland de weg wijst naar de finale waar Costa Rica ons een worst voor ogen draait.   
Het is Kolder.