Aan de westkust van Vancouver Island zwommen veel walvissen. Vanaf onze standplaats op de camping konden we de staartvinnen zien, die met kracht op de golven sloegen. Onze gehuurde camper stond naast die van een oude Amerikaan. Hij kwam uit Californië en werd vergezeld door een veel jongere vriendin met grote borsten. Voor de walvissen had hij weinig aandacht.
Mijn vriendin wilde de volgende dag op 'whalewatching'; ze had posters gezien van toeristen op een bootje die van dichtbij de kolossen observeerden. Maar ik zat met mijn hoofd al bij het WK: Engeland moest tegen Argentinië.
Vanwege het tijdsverschil met Japan begon de wedstrijd om twee uur 's nachts. Aan het voeteneinde van ons bed boven de stuurcabine plaatste ik ons tv'tje, een voet links en een voet rechts. Mijn vriendin sliep al. Pal voor rust floot Collina voor een penalty. David Beckham ging achter de bal staan. Een bijzonder moment; vier jaar eerder was hij geflikt door Simeone. Beckham kreeg rood en werd in Engeland een tijd lang meer gehaat dan de Yorkshire Ripper.
Hij schoot de pingel hard in, recht door het midden. Ik juichte luid, mijn vuist beukte tegen het dak van de camper. Het werd al licht toen ik de tv uitzette.
"Hey mister, did you score last night?" vroeg de Amerikaan de volgende ochtend met een vette knipoog. We stapten samen aan boord voor de walvistocht.
"No sir, England did." Ik onderdrukte een geeuw.
Nog voordat de kust van Vancouver Island uit het zicht verdwenen was, zakte ik, met mijn hoofd tegen de kajuit, weg in een diepe slaap. Na afloop praatte mijn vriendin me enthousiast bij over de vier walvissen die op twee meter van de boot gezwommen hadden. Ze had geen medelijden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten