Koning van het plein

“Zo’n plofbal voetbalt heerlijk in de zaal!”
R. verkondigde zijn mening over de trage wedstrijdbal met veel overtuiging in de kleedkamer. Hij had er zin in. Het was de eerste wedstrijdavond van het nieuw gevormde team ‘Forza Voetbalreizen/Broerskozijnen.nl II'. Zeven volwassen mannen die elkaar vaag kenden vanuit verschillende vriendenkringen, het dorp en voetbalclub, klonterden die late maandagavond bij elkaar. Niemand zag het aankomen. Overdag was er nog hard gewerkt als architect, timmerman en wijkagent, maar het moment dat we gelijktijdig het nieuwe groene shirt en de wijde witte broek over het lichaam drapeerden en samen de voetbalschoenen onderbonden, was bijkans magisch: de geboorte van een nieuwe ploeg. Zonder training of tactisch praatje vooraf, grepen de radertjes naadloos in elkaar.
De plofbal rolde namelijk heerlijk. R. draaide elk gewenst moment weg van zijn tegenstander, bereikte B. wanneer hij wilde, steekpassjes van M. reten alle linies open, en dan nóg werd bij de tweede paal de ineens opduikende A. gevonden die het doelpunt mocht afdrukken. Jonge veulens, voor het eerst los in de wei.
Ooit bracht Hugo Borst het in beeld met zijn zaalvoetbalgroepje ‘Wakker In Alles 4’. Een camera registreerde hoe de vriendengroep zich verzamelde in een Rotterdamse sporthal. Met het grijs aan de slapen en een vervaagde sprintsnelheid, scheen in elke actie de glans van het speelkwartier door. Je herkende de glorie van het schoolplein. Dertig jaar geleden werden de doelpalen gevormd door twee jassen op de grond. Na de aardrijkskundeles en de staartdelingen van de meester volgde het toetje van de namiddag: de strijd tegen de jongens van 6b, totdat de schemer viel. Thuis met een gelukzalig gevoel aanschuiven achter een bord aardappelen met jus.
Het tweede elftal van ‘Forza Voetbalreizen/Broerskozijnen.nl’ bezit hetzelfde onuitroeibare jongensvuur. Het stuwde ons maandag naar een 14 -4 overwinning. De euforie onder de douche was bijna tastbaar. Slechts de nacht scheidde ons van een nieuwe werkdag op kantoor en de steiger, maar voor even waanden we ons weer de koning van het schoolplein.