woensdag 16 oktober 2013

Copacabana

Jongste zat vroeg in de morgen in pyjama op de bank. Op zijn schoot lag een opengeslagen atlas. "Waar ligt Brazilië eigenlijk, pap?"
Oudste was me voor. "In Zuid-Amerika, er is veel tropisch regenwoud."
Aan het gezicht van jongste kon ik zien dat die dichtbegroeide bossen hem niet zo veel deden. De dribbels van Robben en de goals van Van Persie, die hadden indruk op hem gemaakt en dat wilde hij van dichtbij meemaken.
"Is dat ver, Zuid-Amerika?" vroeg jongste weer.
"Ja, veel verder dan Frankrijk. Ook verder dan Schiphol," antwoordde oudste. Hij is goed in topografie.
Jongste reageerde niet, pakte zijn spaarrups van de kast en opende het luikje. Hardop begon ie te tellen. Ik droomde met hem mee: glinsterende stranden op de Copacabana, mooie gebronsde lijven met minuscule topjes, lekker voetvolleyen in de branding en in de namiddag naar de wedstrijd van het Nederlands elftal tegen Bolivia.
"Vierentwintig euro, tachtig," zei jongste. Het muntje van 50 cent dat ie gisteren op de markt vond werd meegerekend.
Zijn moeder kwam nu ook naar beneden, met de kleren en de tandenborstels.
"Waarom is die spaarrups open?" vroeg ze.
"Hij wil in de zomer naar Brazilië. Naar het WK. Om naar Oranje te kijken," zei oudste. Hun moeder lachte het plan weg. Ze is van het nuchtere type.
"Oranje kijken?" vroeg ze. "Gewoon op de camping, in de voortent. Hup, aankleden!" Ze wierp de jongens beiden een setje kleren toe.
Met een zuur gezicht kleedde jongste zich aan. Hij keek naar zijn shirt: een oranje voetbalshirt met Van Persie achterop. Hij wist het. Dichterbij het Nederlands elftal zou hij voorlopig niet komen.

2 opmerkingen:

  1. Pieter,

    Het zijn 'je eigen dromen' die door je vriendin worden weggevaagd!
    ...wel erg leuk dat jongste nog niet weet waar Brazilië ligt.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Je weet de zenuw weer pijnlijk bloot te leggen, Jack...

    BeantwoordenVerwijderen