zaterdag 6 juli 2013

Buurman en buurman

Bizar, het krioelt hier in Les Eyzies van de beroemdheden. Zelfs onze koning heeft zich op de vakantieberg gehesen. Willem-Alexander zat voor me in het busje dat ons naar de kano-startplaats bracht. Compleet met appelwangetjes, drie dochters en zijn eigen Maxima. Deze versie had minder Argentijnse snit. Op de heupen wat meer vet ook.
De eerste campingdagen leverde naast het koninklijk paar nog meer celebrities op. Prins Charles, Mourinho, mevrouw Stemband, Viktor Fischer en Koos Postema vinkten we de eerste dag al af. Daar kwam later de broer van Martin Brozius bij. Het spichtige lijf, het sluike haar, het snorretje. Hij  staat met zijn tent naast onze caravan. "Ren je rot, buurman," zeg ik elke keer als ie voorbij loopt. Ik krijg alleen een norse blik. Waarschijnlijk is de grap te vaak gemaakt. 
Bij terugkomst van de kanotocht werd de lijst opnieuw uitgebreid. Met een veel jongere vrouw haalde hij een tentzak uit de cabrio. Die ondeugende oogopslag, de blonde lokken, de manier waarop hij met zijn jasje smeet toen de stokken in de war raakten; Hans Kraay jr., geen twijfel mogelijk.  Verontwaardigd ging hij op een klapstoeltje zitten. Precies zoals heel het jaar bij Genee aan tafel. Zijn vriendin puzzelde geduldig verder. "Kom even helpen," zei ze, maar Kraay bleef hangen in zijn boosheid.
"Ik ben er even he-le-maal klaar mee!"
Dit schreeuwde om Van der Gijp. "Kom, kom, Hansie Hansie, maak je niet zo druk," sneerde ik naar de overkant.
Dat viel helemaal verkeerd. Wild gebarend stoof ie op me af, voor de zekerheid koos ik het hazenpad. In volle sprint gingen we over de camping, Kraay en ik. We flitsten voorbij het winkeltje en het zwembad. Bij de toiletten stond de broer van Martin Brozius zijn snor te drukken. Op zijn gezicht stond een venijnig lachje. 
"Ren je rot, buurman," zei ie. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten