zondag 6 mei 2012

Het einde

Ergens laat op de zondagmiddag verlaat ik de kantine. Ver in een hoekje van het overvolle clubhonk zie ik ze staan, mijn jongens van het zesde. Schouder aan schouder zingen ze mee met liederen die luid uit de boxen knallen.
Met sommige spelers heb ik 16 seizoenen gespeeld. We dansten op elkaars bruiloften, we werden vader, steunden elkaar op begrafenissen; we vierden samen het leven. Het was een voorrecht bij deze verzameling vrijbuiters te horen. Het zesde van Bladella; de All Stars van Zuid-Nederland. Geweldige hoogtepunten werden net zo makkelijk afgewisseld met dramatische uitglijders, maar dit elftal toonde wekelijks de absolute schoonheid van amateurvoetbal. Ik heb ervan genoten.
Enkele uren eerder eindigde mijn wonderlijke voetbalreis met dit elftal in een absolute anticlimax. De stilte viel hard in de kleedkamer nadat we onze kampioensmatch, mijn allerlaatste wedstrijd, met een nerveus gelijkspelletje afsloten en het bericht doorsijpelde dat concurrent BES 2 wel de winst had gepakt. Een krankzinnig einde van ons gezamenlijke avontuur dat, goed beschouwd, eigenlijk precies bij de strapatsen van het zesde past.
Op het parkeerterrein is er meteen het besef: ik ga hier een hoofdstuk afsluiten. Mijn verleden op dit sportpark flitst door mijn hoofd: de start bij de pupillen, de jeugdtoernooien, alle trainingen, de titels met het tweede en het eerste elftal, de jubileumwedstrijden tegen Romario en Gullit. Met alle momenten ertussen vormt het werkelijk een prachtig schilderij. Daarna nog het toetje; het afbouwen met het zesde. 
Als ik mijn sporttas achter in de auto zet, denk ik nog één keer aan de verslagenheid in de kleedkamer die middag. Het moment toen we met lege handen wazig voor ons uit staarden. De stilte werd verdreven door een berichtje dat mijn vriendin verstuurde: 'Och, als je vrouw maar van je houdt'. Mooi, met acht woorden wist ze alles in het juiste perspectief te plaatsen.
Een laatste keer kijk ik rond, het hoofdveld, de kleedlokalen, de kantine, de bijvelden, nog verder daarachter de horizon. Ik zie het duidelijk. Er liggen nieuwe zondagen in.


4 opmerkingen:

  1. Elk einde is een nieuw begin!

    ...mystiek! Ik weet het.

    J.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ...en weer doemt hij op uit de mist...
    Mooi, Jack!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. En nu je spaarpot van het CFK fonds plunderen?!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ja! En rentenieren op Tenerife met een hangmat en een boek...

    BeantwoordenVerwijderen