Zoete druiven

Als ik de weg oversteek naar het plein, ontwijk ik vele Vespa’s. Rome lijkt belegerd door jonge mannen op een scooter. Bruingebronsd, zonnebril voor de ogen, brillantine in het haar. Pizzakoeriers en verliefde jongens op weg naar een meisje dat Sophia heet.
Bij de kiosk, op zoek naar een Nederlandse krant, valt mijn blik op een Gazetto dello Sport. Maarten Stekelenburg op de voorpagina. Met de roze sportkrant onder de arm wandel ik naar het terrasje verderop.
Aan een bistrotafeltje sla ik de Gazetto open.
“Signore, buon pomeriggio,” een serveerster kijkt me vragend aan.
“Café con zucchero, per favore.”
De foto op de voorpagina zegt veel. De Ajax-keeper lacht breed naar de camera, hij schudt de hand van de voorzitter. De transfer naar de hoofdstad van Italië is blijkbaar rond. “AS Roma,” mompel ik, met het geluid van voorbijrazend verkeer op de achtergrond. Past de keeper die vorige zomer nog een WK-finale speelde bij de club die tien jaar geleden voor het laatst kampioen van de Serie A werd? Uitgeschakeld worden in de Champions League door een club als Shachtar Donetsk? Thuiswedstrijden in het Stadio Olimpico met die vervloekte sintelbaan om het veld? Ploeggenoten als De Rossi en Totti, spelers met een ego groter dan de Trevifontein?
De serveerster komt terug met mijn koffie. Het zwarte haar valt voor haar gezicht als ze het kopje voor me neerzet. Er is vast een scooter op weg naar haar. Roerend in het kopje kijk ik op van het krantenartikel. In de verte ligt het Forum Romanum, de wereldgeschiedenis aan mijn voeten. Verderop liggen de resten van het Colosseum, het stadion voor de gladiatoren uit de Oudheid. De middagwarmte maakt me loom. Zuchtend hang ik achterover. Over de latten boven het terras krioelen de takken van een druivenstruik. De eerste trosjes zijn zichtbaar. Ik sta op en zoek een rijp exemplaar.
“Ciao, bella!”
Voor het stoplicht zit een jonge Romein op zijn Vespa. Hij roept naar de serveerster, die met met gekruiste armen tegen het deurkozijn leunt. Ze lacht en zwaait vrolijk terug. In mijn mond vermalen mijn kiezen een verse druif. Hij smaakt zoet.