donderdag 25 augustus 2011

Het gat van Cantona

Bij het opruimen van de zolder boven het fietsschuurtje vond ik drie grote stukken bordkarton. In de zomer van 2000 vormden ze bij de verbouwing van ons huis een noodwand. Met het EK voetbal in eigen land en België in aantocht, wisten mijn vrienden en ik wel raad met het lege vlak van vijf bij drie meter aan huiskamerzijde. Akelig precies schilderden we er een voetbalstadion in perspectief op. De verbouwing van het huis geschiedde in eigen beheer, vrije tijd was schaars, maar aan de schepping van de voetbaltempel werden meer uren geschonken dan aan het klaarzetten van steigers en bouwstenen. Frank Rijkaard stoomde de selectie van het Nederlands elftal klaar, wij creëerden ons eigen voetbalpaleisje. Minutieus kreeg het stadion steeds meer vorm: twee supportersringen met daartussen een laag met VIP-boxen, de reclameborden en helemaal onderin het speelveld. Gedurende de hele zomer was het stadion uitverkocht, want met engelengeduld en de tong uit de mond werden alle fans op de vakken geschilderd en met oranje shirts ingekleurd. De mogelijkheid om een EK-wedstrijd in Eindhoven of Arnhem bij te wonen lieten we gemakshalve schieten; het feest om de wedstrijden te volgen in ons eigen bastion was veel te groot.
Elf jaar later zet ik de stukken naast elkaar tegen de tuindeuren. Met genoegen herken ik de details; Tom Egbers met microfoon op het veld, Kees Jansma in een lichtmast en het na de kwartfinale tegen Joegoslavië geschilderde spandoek: ‘Alle ballen op Kluivert!’. Het is een waar meesterwerk. In gedachten roep ik de taxateurs van ‘Tussen kunst en kitsch’ erbij. Met het brilletje op de punt van de neus zouden ze wel raad weten met het object: “De barokke lijnen geven speels vorm aan een post-modern realisme, de waarde schat ik toch wel op zo’n 3.000 euro.”
Erg jammer dat er een gat zo groot als een broodrooster zit ter hoogte van de middencirkel. Het resultaat van een hoge trap, zoals Eric Cantona ooit furieus een fan van Crystal Palace neerhaalde. Na de penalty van Paul Bosvelt in de halve finale tegen Italië begreep ik precies hoe hij zich toen voelde.

1 opmerking:

  1. Ik mis in het verhaal de belangrijke plek van het reclamebord van Guusje Schuim in het stadion...

    BeantwoordenVerwijderen