dinsdag 21 september 2010

Mooie nachten in Fez

Fred Rutten slist. Zijn mond maakt een rare bocht bij de productie van een s-klank. Als hij voor het bord van Eredivisie Live praat over scherpe spitsen en het vastzetten van de tegenstander, wordt er besmuikt gelachen. De eerste indruk blijft hangen. Och got, die gekke Fred met zijn PSV. Niemand ziet de gedreven vakman die, gevormd door Guus Hiddink, de club uit Eindhoven naar een hoger plan stuwt. PSV wordt dit seizoen, voor het gekakel van de kemphanen FC Twente en Ajax, kampioen van Nederland.
Nigel de Jong is een gemene schopper, een recidivist. In zijn verbeten jacht op de bal schaadt hij zowel de gezondheid van zijn directe tegenstander als zijn eigen team door driest opgelopen rode kaarten. Wie kijkt er ’s avonds stiekem door de gordijnen bij huize De Jong? Wie ziet de liefhebbende vader, die geduldig afdaalt naar de leefwereld van zijn kinderen? Liefdevol fröbelen met vouwkarton en crêpepapier.
Wie is er op de hoogte van Theo Janssens passie voor Engelse poëzie? Op zijn linkerschouderblad staat tussen een tribal en een drakenkop een sonnet van W.H. Auden. In bed leest hij William Blake. Soms plengt hij een traan. Janssen is een bierdrinkend leeghoofd, zo is het algemene beeld, terwijl hij blootshoofds Blakes lange gedichten zou kunnen citeren.
Het is handig om mensen in hokjes te stoppen. Clarence Seedorf is een betweter en Dick Advocaat doet alles voor geld. We oordelen in een oogwenk, gebaseerd op de eerste indruk en zappen weer door naar een nieuwe impuls. Vooringenomen meningen zijn overal te zien. Balkenende heeft een scheiding in het haar, dus is hij saai. Een Duitser heeft geen humor. Renault is een Frans merk, dus die auto’s roesten snel. Jan Smit komt uit Volendam, hij eet natuurlijk elke dag paling en een bezoeker van een moskee belijdt de Islam, dus bidt hij vijf keer per dag tot Allah.
Mounir El Hamdaoui behoort tot die laatst genoemde groep. Hij is moslim en staat bekend als het Rotterdamse straatschoffie dat vroeger met Robin van Persie en Saïd Boutahar dagenlang op pleintjes voetbalde. Ze kenden de steegjes van Crooswijk en Kralingen als hun broekzak. Daar leerden ze de wetten van de straat. Dat is het beeld van Mounir. Onlangs kwam er een nieuw oordeel bij. Na de moeizame onderhandelingen met Ajax, kreeg hij het etiket moeilijke jongen en geldwolf. Zelfs zijn schoenenwinkel in Rotterdam werd erbij gehaald. Ajax, door grote geldtekorten gedwongen om zéér zuinig te werk te gaan, bleef bij het uitdelen van het vonnis keurig buiten schot. El Hamdaoui kreeg de zwarte piet.
Wie kijkt er verder?
De nieuwe spits van Ajax is een keurig opgevoede jongen. Hij draagt al jong de verantwoordelijkheid over het welzijn van zijn familie. Hij streeft naar rechtvaardigheid en is gevoelig voor zijn afkomst. Diep in hem schuilt een jonge schaapherder uit de omgeving van Fez. Ver verborgen voor te opdringerige fans en loerende journalisten huist het geluk van een Marokkaanse jongen die overdag met de kudde de ruige natuur van de heuvels rondom de stad intrekt. Na het eten voetballen op een zandveldje met een zelfgemaakte bal van lappen en touw. Op blote voeten schaven aan de balaanname buitenkant voet en het afronden van de voorzet. Scoren via de rechtop in het zand gestoken tak. En als de nacht is ingedaald, schuift hij aan bij de rest van het dorp. Onder de blote sterrenhemel luistert hij geboeid naar de verhalen van wijze mannen. Grote avonturen over hun reis naar het verre Europa toen ze Gibraltar overstaken.
Mounir El Hamdaoui is een trotse voetballer. In de Arena speelt hij het liefst een avondwedstrijd, met het schuifdak open. Tijdens het opwarmen sluit hij zich af. De spits zakt weg in een diepe concentratie. De wedstrijd begint. Als hij dan de pass van Suarez met fluweel doodmaakt, buitenkant voet, en prachtig verlengt in de verre hoek over de uitgelopen keeper, loopt hij juichend weg, wast zijn gezicht en kijkt omhoog. Iedereen denkt het te weten: hij dankt Allah voor zoveel voorspoed. Maar El Hamdaoui zoekt de donkere nacht. Het is dezelfde flonkerende sterrenhemel van de jonge schaapherder in Fez. Vele jongetjes zullen daar ooit ademloos aanschuiven, benieuwd naar de avonturen van de voetballer die naar het verre Europa trok.
Achter El Hamdaoui loopt de keeper gebogen naar het net. Het hele team bespringt in bewondering de doelpuntenmaker. In het stadion wordt de naam van de doelpuntenmaker gemeld. Langzaam loopt hij weer terug naar eigen helft.
Mounir heeft weer een verhaal te vertellen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten