De vreugde van Mama Olga

De Herdgang lag er weldadig bij, die namiddag. De boomtoppen wuifden lieflijk en het groepje duiven dat rondtrippelde in de middencirkel van het trainingsveld zorgde voor een aangename rust op het complex van PSV. De spelers hadden hun werk gedaan die dag. Ze hingen onderuit in de lounge en keken geïnteresseerd naar de loting voor de groepsfase van de Europa league.
Plotseling werd de vredige stilte verjaagd door een luide schreeuw. Een blonde man rende naar buiten, sprintte over het veld, molenwiekte met zijn armen, terwijl hij schreeuwde: “Debreneci! Debreneci!”
De duiven op het trainingsveld vluchtten geschrokken weg door de vreugde-uitbarsting van Balasz Dszudszak. Na vier rondjes over het veld rende de aanvaller weer naar binnen. De duiven namen hun positie in de middencirkel weer in. De rust op De Herdgang was hersteld.
Ook in Nyirlugos, het geboortedorp van Dszudszak, was de loting als een bom ingeslagen. Alsof het zo had moeten zijn; de oude en de nieuwe club van hun Balasz in één poule. Alle inwoners van het kleine dorpje op het Hongaarse platteland, nabij de Roemeense grens, maakten zich op om de grote ploeg uit Eindhoven passend te onthalen.
Achteraf is het makkelijk oordelen, maar zou PSV ingegaan zijn op de uitnodiging als de gevolgen van het pannenkoekfeest in Nyirlugos vooraf te overzien waren geweest?
De avond begon idyllisch in het Hongaarse grensdorpje. Het pleintje met oude platanen was versierd met slingers en vlaggen toen het PSV-gezelschap arriveerde. De folklore spatte van het tafereel. Links, tegen de gevel van het dorpshuis, was een zigeunerorkest opgesteld. Alle bandleden droegen traditionele klederdracht, wijde witte gewaden met een leren riem en een zwart gilletje. Toen de Eindhovense ploeg arriveerde, zetten ze meteen hun vrolijke sfeermuziek in. In de lengterichting stonden lange tafels opgesteld, zoals je ook wel bij Duitse schlagerfestivals ziet. Meisjes in Hongaarse jurken en een rood kapje op het hoofd liepen af en aan om de tafels te voorzien van Kolbász en Dobos-taart. Daartussenin, op het midden van de markt, stond een oude forse vrouw in een grote ketel te roeren. Ze had een doorleefd gezicht met een grote pukkel op haar bolle neus. De wijde schort die ze droeg kon haar vele huidrollen nauwelijks verhullen. Dat vond ze ook niet erg, want op het moment dat er een nieuw ingrediënt aan het pannenkoekbeslag toegevoegd moest worden, liet ze de pollepel rusten tussen twee vetplooien op haar heup, om daarna weer vrolijk zingend door de pot te roeren.
Balasz Dszudszak was de koning te rijk. Apetrots sleepte hij al zijn ploegmaten van hot naar her. Als een aanstaande bruidegom, die de familie van zijn bruid trots zijn afkomst laat zien, stelde hij iedereen aan elkaar voor en vertelde hij tientallen verhalen over zijn fijne jeugd in Nyirlugos. Ook Fred Rutten kwam aan de beurt. Enthousiast trok Dszudszak zijn trainer mee naar de struise vrouw bij de ketel.
“Trainer, ik ga u voorstellen aan mijn grootmoeder, hier is ze, Mama Olga!”
Fred Rutten stak oud-Hollands een hand uit, maar hij werd ingehaald door de Hongaarse manier om mensen te verwelkomen. Mama Olga prikte haar pollepel weer op haar heup en trok het hoofd van de trainer met twee handen naar haar borst. De arme Rutten verdween tot aan zijn oren in haar diepe decolleté, terwijl ze luid onverstaanbare kreten slaakte. Verbluft kwam Rutten omhoog uit de afgrond.
“Eh, ja, prettig kennis gemaakt te hebben, mevrouw”, stamelde Rutten toen hij zijn vrijheid weer terug kreeg.
Intussen had een groep dorpsbewoners zich verzameld op de dansvloer. Met de armen over elkaars schouder geslagen, werden de PSV’ers meegesleurd in een Hongaarse dans. Koevermans, met een mal hoedje op het hoofd, bakte er weinig van, maar Manolev had meteen het ritme te pakken. Zijn Bulgaarse roots kwamen hier goed van pas.
Ola Toivonen pikte ongezien een stukje Dolbász van tafel, een sterk gekruide varkensworst. Zijn toch al bleke gezicht werd na de eerste hap spierwit en met wijd opengesperde ogen dook hij in de regenton naast het dorpshuis om de binnenbrand te blussen. Als een volleerd gastheer trok Dszudszak zijn maat omhoog en overhandigde hem een handdoek.
“Pittig, hè!”
De eerste pannenkoeken waren klaar, dus het feest verplaatste zich van de dansvloer naar de lange tafels waar de baksels van Mama Olga gretig aftrek vonden. Het PSV-gezelschap werkte vrolijk stapels weg.
“Lekkere pannenkoeken, Balasz!”, complimenteerde Afellay de maaltijd, terwijl hij de happen rijkelijk wegspoelde met ‘Koninginnewater’, een drankje uit de streek.
“Dank je! De pannenkoeken van Mama Olga zijn tot in de wijde omtrek bekend”, antwoordde Dszudszak. Trainer Rutten herkende de bijzondere sfeer op het Hongaarse pleintje en liet zijn spelers tot ver na zonsondergang genieten van de plaatselijke geneugten.
Of het door dat extra uurtje op het pannenkoekenfeest kwam, in Eindhoven zijn ze er nog steeds niet uit, maar de uiterst wankele prestatie van de club op het veld die volgende dag was zeer opvallend. Van Erik Pieters tot Marcus Berg, de spelers liepen apathisch over het veld met troebele blik in de ogen, waaruit het wit verdwenen was. Ook Fred Rutten leek van slag en kon de ontluisterende 4-0 nederlaag niet afwenden.
De Hongaarse toeschouwers op de tribunes kenden daarentegen de dag van hun leven. In hun midden zat Mama Olga te glunderen van oor tot oor. Na elk nieuw doelpunt van Debrenici produceerde ze dezelfde onverstaanbare klanken als de avond ervoor toen trainer Rutten met zijn hoofd in haar kloof verdween. Maar ja, Mama Olga kende dan ook het recept van haar Hongaarse pannenkoeken, waar naast de gebruikelijke eieren liters rum aan toegevoegd waren. En dat ‘Koninginnewater’ vooral bestaat uit rozemarijn, een ingrediënt dat de mannelijke hormonen aardig activeert, was haar ook bekend. Terwijl spelers en trainers het hoofd braken over de onverwachte nederlaag en niet meer helder kregen wat er zich allemaal had afgespeeld, daar die late avond op het plein, liep Mama Olga nog weken na de winst op PSV euforisch door het dorp. Naar de precieze reden van haar vreugde wordt, door alles wat PSV vertegenwoordigt, nog steeds gegist.