Kiezen

Ik vond de tijd rijp. Er moesten knopen worden doorgehakt. 
"Ben je er al uit?" vroeg ik aan jongste. Op de achtergrond klonk de begintune van Studio Sport. Jongste zat in pyjama op de bank.
"Waaruit pap?" 
Hij is nu zes. Oud genoeg om kleur te bekennen. Ik keek hem indringend aan. "Van welk team gaat je hart sneller kloppen?"
Hij keek bedenkelijk. Op de achtergrond speelde PSV tegen Roda. Toivonen stond in een groen shirt op doel.
"Ik denk PSV. Maar Ajax vind ik net zo leuk." 
Daar schoten we weinig mee op. Wat besluitvorming betreft, kwam ie niet verder dan het gemiddelde Tweede Kamerlid.
"En Feyenoord dan?" Ik wees naar zijn Feyenoord-pyjama. "Je vindt Pellè toch goed?" Jongste kwam er niet uit. Hij had meer informatie nodig.
"Wie staat er nu bovenaan, pap?" 
"Welke club niet, jongen. Twente, AZ, Ajax, PSV, Groningen en PEC. Die clubs staan eigenlijk alle aan kop." Jongste liet moedeloos de schouders hangen. Het werd hem te veel. Op televisie scoorde Havenaar met het hoofd.
"Wie is dat, pap?"
"Dat is Vitesse, jongen. Maar die spelen in de verkeerde kleuren."
"FC Groningen dan?"
"Vier uur rijden, te ver weg."
Studio Sport was aanbeland bij de herhalingen van gisteren. Het beeldscherm toonde de goal van Mike van Duinen.
"Waar speelt Mike van Duinen?"
"Bij ADO, maar daar hebben ze kunstgras."
Jongste kwam er niet uit. Op de achtergrond breide Tom Egbers een einde aan de uitzending. De eindtune klonk.
"Nou, jongeman, wat gaat het worden?" Het klonk als meneer Aart die Tommie dwingt te kiezen tussen Pino en Ieniemini.
"Mag ik echt kiezen uit alle teams? Allemaal?" Jongste wipte nu ongedurig van zijn ene bil op de andere. 
Ik knikte. 
Toen rechtte ie zijn schouders. Het hoge woord kwam eruit. 
"Nou, dan kies ik voor F9."  
Ik was verbijsterd. Zes jaar en nu al iedereen te snel af.