Taalles

Terwijl ze aan de keukentafel hun lunchpakketje klaarmaken, bespreken de jongens de verhoudingen in de eredivisie.
"PSV heeft veel meer punten als AJAX," zegt jongste voldaan, alsof ie de club uit Eindhoven hoogstpersoonlijk naar de eerste plek heeft geschoten.
"Meer punten DAN. Het is meer punten DAN Ajax," antwoordt oudste en gaat als een schooljuf tegenover jongste staan, maar zijn broertje geeft geen krimp.
"PSV staat ver voor, maar Ajax en Feyenoord, die zijn wel elkaar gewaagd," zegt jongste, terwijl ie een dikke klodder boter op een plak peperkoek smeert.
"AAN elkaar gewaagd. Ajax en Feyenoord zijn AAN elkaar gewaagd," verbetert de schooljuf nu. Na de les over vergelijkingen is ze aanbeland bij het hoofdstuk 'spreekwoorden en uitdrukkingen'.
Opnieuw heeft jongste geen boodschap aan de taalinstructie. Waarom zou hij ook? Als enige PSV'er in een Ajax-huis is zijn moment van glorie aangebroken. Zijn club staat een straatlengte voor. Dít is zijn moment. Zoals een vet varken in de modder, wentelt hij zich in het aanstaande kampioenschap.
"Vooral Kwardado, man. Die is goed! En Depay ook!" Hij schreeuwt zijn bewondering voor zijn helden bijna uit. Na een laatste slok melk vult jongste in lichte euforie zijn rugzak met de broodtrommel en zijn PSV-drinkbeker.
"Maar Depay zal wel verkocht worden aan Chelsea of Juventus," meld ik me in het gesprek, "elk voordeel hep immers zijn nadeel."
"HEEFT! Elk voordeel HEEFT een nadeel!" Oudste staat nu naast mij met een streng gezicht. Cruyffiaanse uitspraken zijn nog niet tot zijn vocabulaire doorgedrongen. Het lijkt erop alsof ik elk moment uit de klas kan worden gestuurd.
"Sorry juf," mompel ik, om de zaak te redden.