Houvast

Het F-team van jongste heeft het zwaar in de competitie. Wedstrijden gaan verloren als broodkruimels in de broekzak van Klein Duimpje. Toch krijgt de wekelijkse schrobbering geen vat op het gemoed van het zevental. Elke dinsdag- en donderdagavond melden jongste en zijn vriendjes zich monter op het trainingsveld om opnieuw te werken aan de schaar en het zoeken naar de rúimte.
In het doel van het team staat J., een klein, speels manneke met een gezonde klodder gel in het haar, maar dat weerhoudt hem er niet van om in Van Beveren-stijl naar de hoek te zweven. Het talent van J. is al opgemerkt. Een tijdje terug stormde hij het trainingsveld op met een brief in zijn hand.
"Wat is er aan de hand?" vroeg de trainer bezorgd.
"Een brief van PSV! Ik mag komen trainen!" riep hij, opgewonden als een vos in een kippenren. De trainer las de brief voor op gedragen toon. Alle efjes stonden in een kring om hem heen. Niemand reageerde, maar ze keken met grote ogen naar J., die als de Eiffeltoren op een hete zomerdag stond te glimmen.
Ook jongste geeft het houvast in zware tijden. "Met 2-9 verloren," antwoordt ie onaangedaan als hem wordt gevraagd wat ie op zaterdagmorgen heeft gedaan. Om er terloops aan toe te voegen: "Maar onze keeper traint wel bij PSV!"
Afgelopen zaterdag, halverwege maart alweer, is de lente voor het F-team van jongste een week eerder begonnen: de eerste winst is binnen! SV Gudok, een gevaarlijke middenmotor nota bene, werd zonder punten terug naar huis gestuurd. Het ongebreidelde enthousiasme en het niet aflatende schaven aan techniek, looplijnen en duelkracht betaalden zich eindelijk uit, al moest J. in de slotfase met enkele fraaie saves de zege nog over de eindstreep trekken.
"Wat heb je gedaan?" vroeg de buurman bij thuiskomst.
"Met 4-2 gewonnen," antwoordde jongste in extase.
"We staan nu niet meer laatste!" voegde hij eraan toe. Het bijzinnetje over zijn keeper die bij PSV mag trainen, kon eindelijk achterwege blijven.