Mannetje

Zo’n leven als Cristiano Ronaldo, dat is dodelijk vermoeiend. Ik heb het wel eens geprobeerd. Naar de keuken bewegen alsof je rechtstreeks uit de catalogus van de Neckermann komt, vijf stappen achteruit zetten en dan wijdbeens naar een mandje aardappelen op het aanrecht staren. Op het moment dat de piepers dampend op tafel komen een hoge sprong met gebalde vuisten en de sixpack goed zichtbaar.
“Zuuuuuuuuuuuu!”
Cristiano Ronaldo, dat is het grootste huis in een villawijk in Wassenaar. De fundering wordt gevormd door geldingsdrang en zelfvertrouwen. Ronaldo is ervan overtuigd dat hij met een helm en raceschoentjes meteen poleposition staat naast Lewis Hamilton. In de krant Angela Merkel een G7 zien aankondigen en dan oprecht verbaasd zijn:
“Waarom vragen ze mij niet?”
Elk schoolplein had vroeger wel een Cristiano Ronaldo. Een jongen met de juiste schoenen en iets te witte tanden. Met een beetje werklust en gladde praatjes blufte hij zich naar een mooi rapport. Achter het fietsenhok voelde ie aan de tietjes van het mooiste meisje van de school, voordat hij met grote sprongen de maatschappelijke ladder beklom.
Als we om ons heen kijken zien we ze ook. André Rieu is de CR7 van de klassieke muziek. Eva Jinek van de praatprogramma’s. Trump van het wereldtoneel. Louis van Gaal, Mart Smeets, Hans Klok, Waylon, Peter R. de Vries, Thierry Baudet; ze zijn allemaal verwant aan de aanvoerder van Portugal. Ajax is als voetbalclub méér Cristiano Ronaldo dan Ronaldo zelf.
Aan tafel bij ‘VI Oranje blijft thuis’ zit ook Wilfred Genee elke avond Cristiano Ronaldo te wezen. Als je naadloos kunt schakelen van het doelpunt van Toni Kroos naar de Ajax-fouten in de zaak Nouri, dan kun je wat. Jan Boskamp zit ook aan die tafel. Soms wordt ie uitgelachen, af en toe deelt hij een stomp uit. Als Derksen vertelt over zaadvlekken in zijn onderbroek lacht ie verlegen. Als er iemand niét Cristiano Ronaldo is, is het Boskamp. Jan Boskamp is de totale berusting. Geen villawijk in Wassenaar, maar een hoekhuis in een Rotterdamse buitenwijk. Alle tijd en het geld hebben voor een culinair avontuur in een Michelin-restaurant, maar genoegen nemen met een bamischijf. Jan Boskamp is de keeper van Egypte, op 45-jarige leeftijd debuteren op een WK, zodat je de rest van je leven kunt vertellen dat je een penalty stopte tegen de Saudi’s.
Misschien zorgen mannen als Cristiano Ronaldo voor vooruitgang in de wereld, mensen als Jan Boskamp maken de wereld veel leuker.