Van Gend en Loos

Na de zomervakantie krijgt oudste op school het vak Duits erbij. Een kwestie van tijd dat we hem aan de keukentafel het rijtje voor één of andere naamval horen prevelen:"Mitt, nach, bei, seit, von, zu, aus, ausser, entgegen, gegenüber und entlang!"
De heenreis naar onze vakantiebestemming levert sowieso zijn eerste Duitse woordje op: Stau. Als we Venlo passeren, lopen de Autobahnen vol als een bierbuik tijdens het Oktoberfest. Van Köln tot München, het is een lang lint van vrachtwagens, campers en auto's met caravans. We hebben het gevoel dat we de camping in Oostenrijk wandelend naderen. Het plotse gebrek aan Ordnung und Disziplin kruipt onder de huid van jongste.
"Ik ben op een WK nóóit meer voor de Duitsers!" klaagt hij op de achterbank.
"Nou, zo'n 'Stau' houdt ook wel een keer op," verzacht zijn moeder.
Oudste kijkt op van zijn kruiswoordraadsel. "Wat mama? Stew?" Hij maakt vooralsnog van de file een Engelse stoofschotel.
Doordat jongste uit pure verveling zijn schoenen uitdoet en daarmee een lucht bevrijdt die het midden laat tussen bedorven lasagne en de adem van een verwaarloosde bouvier met een mondabces, stuur ik naar de eerste de beste Gaststätte. Ook daar heerst chaos.
Nadat ik de auto parkeer op de allerlaatste vrije vierkante meter, sluit ik met oudste aan in de wachtrijen, eerst bij de toiletten en later ook bij de broodjeszaak. Achter ons staat een beer in een Feyenoord-shirt. De kolos draagt het tricot met de borst vooruit, zodat zijn hangtietjes met de letters 'Opel' trots de ruimte vullen, maar de verkeershektiek heeft ook aan zijn kampioenenroes geknabbeld.
"Doe mij maar een keizerbroodje met kaas en salami," bromt hij met Kralingse tongval tegen zijn vrouw, "ik heb even genoeg van de Steu." Oudste kijkt over zijn schouder.
"Het is Stau," corrigeert hij.
Het komt bij de Feyenoord-supporter aan als een tegendoelpunt in blessuretijd, want zijn borstjes gaan weer hangen en in zijn ogen lees ik 23 verloren seizoenen in de Kuip. De trots is verhuisd naar het gezicht van Oudste, die in de vitrine een pannini aanwijst.
"Mitt käse und Schinken, bitte!" zegt ie tegen de Fräulein achter de balie.
Nee, met die Duitse les komt het wel goed.