Scherven

"Hoeveel?"
Vol ongeloof meldt oudste zich bij de ontbijttafel. Ik herhaal de uitslag.
"7-1? Voor de Duitsers? Echt?"
Twee seconden kijkt hij als de coach van Costa Rica die in de 110e minuut Tim Krul ziet warmlopen, maar oudste herstelt zich snel.
"Dus dan moeten we in de finale tegen Duitsland," zegt hij, terwijl ie een boterham op zijn bord legt.
Ook jongste heeft veel vertrouwen in de halve finale tegen de Argentinië. Als hij 's middags van school komt en aansluit aan de lunchtafel, haalt hij een tekening uit zijn rugzak.
"Hier. De opstelling voor vanavond."
Op een groot vel staat met wasco een voetbalveld getekend. 'Depaay' en 'robben' staan op de vleugels. In de spits speelt 'robin', grote spelers hebben genoeg aan een voornaam. Achterin moeten 'devrij', 'vlaar' en 'martens indie' de Argentijnen van scoren houden. Krul staat op doel.
"Verrassend, een 1-3-3 systeem," zeg ik goedkeurend.
"Ja, en het wordt 1-0. Voor Nederland."
"Moeten we dit niet doorgeven aan de bondscoach?" vraag ik. Maar we besluiten om Van Gaal met rust te laten, we willen hem niet storen in zijn wedstrijdvoorbereiding.
Hoe onbekrast is een kinderziel bij een WK-debuut? Wedstrijden van het Nederlands elftal betekenen voor hen de opwinding van het lang opblijven, veel chips en op het einde komt het steeds goed. 
"We worden wereldkampioen, pap. Wij hebben Depay."
Ik hoop dat ze gelijk hebben. Deze dagen denk ik vaak terug aan mijn eerste WK. Mooie flitsen. Johnny Rep tegen Uruguay, de witte kniebanden van Jongbloed en Theo de Jong die vallend scoort tegen de Bulgaren. Maar ook de val van Hölzenbein in de finale en iemand die riep dat we er toch nog intuinden. Later, in '78 zette Mario Kempes een streep door de finale en vier jaar geleden stak Casillas er een teen voor. Dan word je voorzichtig. Is een bondscoach met een gouden pik genoeg voor het WK-goud?
Bij het opruimen van de lunchtafel stoot ik een glas van tafel. Zuchtend ga ik op mijn knieën.
"Scherven brengen geluk, pap," zegt jongste.
Ik weet dat versplinterd glas op mijn keukenvloer niets te maken heeft met een WK-wedstrijd en dat een goede dag op school en een lekkere lunch met  de jongens veel belangrijker is dan winst voor Oranje, maar terwijl ik de stukken glas en melkresten van de keukenvloer schraap, borrelt het voorzichtig omhoog. Vertrouwen. We gaan het redden tegen Messi.